کد مطلب:188726 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:151

استفاده از روش های قهرآمیز علیه ظلم و فساد
در مسیر اصلاحگری، هر چند حركت فرهنگی و ایجاد تحول فكری مقدم بر اتخاذ روش های قهرآمیز است، ولی نباید همواره در مقام موعظه گر باقی ماند و دل به امر و نهی كردن خوش داشت، بلكه پند و اندرز تا زمانی ارزش دارد و سبب ایفای مسؤولیت می شود كه منشأ تأثیر و تحول آفرین و مایه ی اصلاح باشد. آن گاه كه رهنمودها، پندها و هشدارها، در مفسدان و ستمگران كارساز نیفتاد، باید شیوه ی مبارزه را تغییر داد و در صورت ضرورت از روش های قهرآمیز نیز استفاده كرد.

امام باقر (ع) در ترسیم این بینش می فرماید:

در برابر عمل ناشایست مفسدان و ظالمان، با قلب و زبان به انكار و مبارزه برخیزید و بر پیشانی ستمكاران بكوبید، و در مسیر خدا از ملامت ملامتگران نهراسید!

اگر موعظه ی شما اثر بخشید و آنان به سوی حق بازگشتند، دست از ایشان بردارید. همانا اهرم قهر و قدرت را باید نسبت به كسانی روا داشت كه به مردم ستم می ورزند و در زمین - بی دلیل - سركشی می كنند. آنان مستحق شكنجه ای دردناكند.



[ صفحه 119]



در برابر چنین عناصری باید مصمم به جهاد با جان باشید، همچنان كه در دل باید نسبت به آنان، بغض و عداوت ورزید...

به جهاد با متجاوزان ادامه دهید، تا به فرمان خدا گردن نهند و دست از ظلم و تجاوز بردارند. [1] .


[1] ... فانكروا بقلوبكم والفظوا بالسنتكم و صكوا بها جباههم، و لا تخافوا في الله لومة لائم، فان اتعظوا و الي الحق رجعوا فلا سبيل عليهم، انما السبيل علي الذين يظلمون الناس و يبغون في الارض بغير الحق اولئك لهم عذاب اليم. هنالك فجاهدوهم بابدانكم... حتي يفيئوا الي امر الله و يمضوا علي طاعته... وسائل الشيعة 11 / 403؛ فروع كافي 5 / 56.